The last part of my Ozzie adventure!

Dag luitjes,

ik denk dat dit serieus de langste blog ever is, maar dan wordt ook wel alles beschreven! Dus als je geen tijd hebt, zou ik nog even wachten met lezen en wachten tot je wel tijd hebt. Dit is namelijk, naar mijn idee, de leukste en interessantste blog! 

Veel plezier met lezennnnnn! 

Even een berichtje vanuit het zonnige Australie. Alhoewel ik al eens eerder gezegd heb dat ik toen mijn blog schreef van de allermooiste plek... Met deze plek heb ik ook zeker niks te klagen. Ik zit momenteel in het allermooiste, nieuwste hostel van Australie in Townsville en daar is zeker niet over gelogen. Ik lig te chillen op een loungebank naast het zwembad, die op het dak is, samen met de kamers, de bar en het restaurant. Er komt zometeen iemand met live muziek en wij kunnen lekker drankjes drinken in het zwembad. Ideaal en ultiem genieten! 
De afgelopen twee weken hebben wij ook behoorlijk de toerist uitgehangen en zijn we echt vakantie gaan vieren. Twee weken geleden, op dinsdag zijn we aangekomen in Rainbow Beach, een heel klein plaatsje ergens in de uithoek van Queensland. We moesten daar aan het einde van de middag zijn voor een safety-briefing voor de Fraser Island tour die we de volgende dag zouden gaan doen. Toen leerden wij al onze groep kennen en begonnen we al te socializen. De volgende ochtend moesten we om 6u opstaan en vertrokken we om 7u richting Fraser Island. We waren met een groep van 32 mensen en vier 4wheeldrives. 8 mensen per auto en wij hadden een hele gezellige groep mensen in de auto met 2 Engelse gasten en 4 Ierse meiden. Met de ferry naar het eiland en dan vanaf daar lekker crossen over het strand met de auto's achter elkaar. We reden als eerste naar een meer (Lake MacKenzie), waar ze het helderste water hebben en heel wit zand. Met dit zand kon je je scrubben en dat hielp echt! Huidje zo zacht als een baby daarna. 
Daarna reden we door het tentenkamp waar we de komende twee nachten zouden gaan doorbrengen. Echt kamperen dus! 
De volgende dag zijn we al heel vroeg vertrokken om meer van het eiland te gaan bekijken. Zo zijn we naar de Champagne Pools gegaan, Indian Head, SS Maheno Shipwreck en de volgende dag naar natural lazy-river Eli Creek. 
De twee avonden moesten we zelf koken met de hele groep en werden er daarna wat drankjes gedronken en wat dansjes gedaan. Het was een hele fijne groep, maar een nog betere trip. Fraser Island is zo mooi en heeft zo veel mooie plekjes. Ook het (zelf!!!) rijden van een 4x4 over het strand is een hele ervaring. Nadat we die middag weer terug gingen hebben we 's avonds nog even een hapje gegeten met de mensen van onze auto en zijn we de volgende dag doorgegaan naar de volgende bestemming; Town of 1770. En rit van 4u, door de regen, en het is niet meer droog geweest tot de volgende ochtend. Maar dat was niet zo heel erg omdat we toch zo veel moesten rijden en we eigenlijk nog wel wat dingen te plannen hadden. Zo heb ik me verdiept in mijn weekje Bali en een planning gemaakt voor alles wat ik wil zien. Die avond vroeg naar bed en de volgende dag stond er een surfles op de planning. Dit is de goedkoopste plek in Australie voor surflessen, we betaalden namelijk 20 dollar voor 4u plus alle foto's! En ik kan je vertellen dat dat zelfs voor Nederlandse begrippen heel goedkoop is. En degene die de les gaf was ook heel erg leuk en deed het heel goed. Het was niet gepland maar het werd een hele leuke dag! Die avond sliepen we weer een nachtje in de auto in Rockhampton in een park om de volgende dag weer door te rijden naar National Park Cape Hillsborough. Hier vonden we een plekje om te overnachten bij een pub waar we heel vroeg naar bed gingen omdat we 's ochtends alweer vroeg op moesten. Het bijzondere van Cape Hillsborough is namelijk dat je er bij de zonsopgang kangaroes op het strand kan zien. De zonsopgang is hier alleen al om 5u 's ochtends, wat betekende dat wij om 4:15 eruit moesten om daar op tijd te zijn. Gelukkig was dat niet voor niets want er waren inderdaad kangaroes te vinden op het strand. Hierna was het tijd voor de volgende bestemming en de dag waar we zo lang naar uitgekeken hebben; Airlie Beach om daar te meeten met Jasper en Simon! Zij hebben daar een maandje gewerkt in een bar om op ons te wachten (how sweet!) en het was dus ook weer heel erg leuk om ze weer te zien! Zij mochten nog een klein weekje doorgaan met werken, terwijl Milou en ik onze volgende eiland-tour gingen doen, namelijk die naar de Whitsundays. Dinsdagmiddag konden we in de kamer van de jongens even bijslapen (in airconditioning) want dat hadden we hard nodig! Jeetje wat was het heet daar in Airlie Beach, bijna te heet om iets te doen. 
Woensdagochtend was het voor ons tijd om in te checken bij onze boot. De volgende drie dagen zouden wij doorbrengen met een groep van 25 mensen op een zeilboot, varend door de wateren van het Great Barrier Reef. Slapen deden we in de boot. Wat een ervaring! We moesten zelfs zelf helpen de zeilen op te hijssen. We zijn hierbij gestopt op 3 verschillende plekken om te snorkelen tussen de koralen. Met stingersuit aan want het is 'stingerseason' in deze periode. Wat een hoop vissen en een hoop kleuren hebben we gezien. Ik kan wel uren onder water kijken naar wat daar allemaal gebeurd! Van zeesterren, nemo-visjes tot zelfs twee zeeschildpadden en een baby! Wat een geweldige ervaring! Vroeg in de ochtend van dag twee stopten we bij Whitehaven Beach. Natuurlijk hadden we op de foto's al gezien dat dit een geweldig mooi strand is, maar als je er dan zelf rondloopt, met je tenen door het witte zand en zwemmend in het heldere water, dat is het paradijs. Ik denk niet dat ik ooit op een mooiere plek ga zijn dan die plek. We hebben tijdens die tour weer een hoop mensen ontmoet en toen we weer op het vasteland waren, werd er voor ons een kleine afterparty georganiseerd in de barren van Airlie Beach. Heel gezellig natuurlijk, met dansjes en drankjes tot in de vroege uurtjes. De jongens genoten van hun laatste avond in Airlie waar ze zo veel leuke mensen hebben leren kennen, zodat we zaterdag eindelijk met zijn 4en door konden gaan. Vanuit Airlie reden we door naar een gratis slaapplek in een dorpje waar nog geen hond te vinden was. Natuurlijk hadden we een hoop bij te kletsen dus hebben we onze campingstoelen naast de auto gezet en zijn we gewoon uren lekker gaan praten over van alles en nog iets om daarna lekker in de auto te slapen (de jongens hebben een campervan en slapen daarin). Het nadeel van slapen in de auto is dat de zon heel vroeg op komt, het dus heel vroeg licht is en we dus ook al heel vroeg die auto uit gebrand worden. Dan maar weer vroeg op pad, naar de volgende bestemming: Townsville. In Townsville staat het mooiste hostel van Australie en die hadden Milou en ik al een tijd geleden geboekt. Nu lijkt het op foto's natuurlijk al snel heel mooi en valt het in het echt vaak tegen, maar dat was hier niet het geval. Wauw, een super nieuw en modern hostel, wat meer leek op een hotel, met zwembad, restaurant en bar op het dak, live music en mooie kamers met een ensuite badkamer. Omdat er in het dorpje zelf niet veel te beleven is, hebben wij ons de hele dag vermaakt met een drankje aan het zwembad. Wel in de schaduw, want in de zon was het veel en veelste heet. Het was een hele chille en fijne dag. Helaas gebeurde die nacht waar ik al dagen bang voor was en kreeg ik het gevreesde telefoontje van mama dat mijn lieve oma overleden was. En wat is het verschrikkelijk om dan aan de andere kant van de wereld te zitten, zo ver bij familie vandaan, zo ver bij mama vandaan die net haar moeder is verloren, zo ver bij Tisha vandaan die erbij was, zo ver bij oma vandaan van wie ik zo graag nog even afscheid had willen nemen. Natuurlijk is het beter zo en heeft iedereen er echt wel vrede mee, maar het geeft natuurlijk nog een enorme steek in mijn hart. Ik kon gelukkig nog wat uurtjes slaap pakken en heb de volgende ochtend Milou en de jongens verteld wat er aan de hand is en die waren gelukkig heel lief. Voordeel van het aan de andere kant van de wereld zitten is dat er een heleboel afleiding is en ik dus al snel weer kon lachen. 
Die dag stond er dan ook wederom weer iets leuks op de planning: Magnetic Island. We vertrokken met de ferry naar het eiland en kwamen daar al weer snel de eersten bekenden tegen; mensen met wie wij op de boot zaten op de Whitsundays. Zo gaat dat de laatste tijd heel vaak; we lopen ergen in een nieuwe stad en dan komen we mensen tegen die wij eerder hebben leren kennen en die dezelfde route doen. Dat is altijd leuk natuurlijk! In het hostel stond er voor die avond een Boozy Bingo op de planning en van wat we van die andere hadden gehoord konden we verwachten dat het hier helemaal los zou gaan (tot aan naakte mannen die rondrennen). En wat we verwachtten gebeurde ook, naakte mannen, blote borsten, een hoop alcohol en een groot feest. We wisten allemaal niet wat we meemaakten, maaaaar het was wel weer gezellig! 
De volgende dag huurden we met zijn 4en een 4x4 auto om daarmee over het eiland te crossen. We stopten op een aantal stranden waar we de enigen waren om lekker te gaan zwemmen en reden aan het einde van de dag door naar de Westkust van het eiland voor de zonsondergang. Wat een heerlijk relaxed plekje was dat!! 's Avonds was iedereen moe dus zijn we lekker vroeg gaan slapen. Intussen had ik mooi tijd om een stukje te schrijven voor oma haar begrafenis waar ik heel tevreden over was. 
De volgende ochtend zijn Simon, Jasper en ik naar een ander deel van het eiland gereden, om daar een wandeling te doen naar de Fort Ruines. Het was heel erg warm en een aardige tocht, maar het uitzicht was heel erg mooi! 
Daarna was het tijd om terug te gaan om Milou op te pikken en de ferry terug naar het vasteland te nemen. Vanuit daar reden we naar Mission Beach, waar we die avond zouden slapen. Het vinden van een free campsite was daar onmogelijk dus besloten we in een hostel te slapen. We kregen een kamer met zijn vieren, wat eigenlijk perfect uitkwam omdat Simon die avond om 12u jarig zou  zijn. En dan heb je Milou en Lincy Partyservice bij je die er dan even voor zorgen dat je hele kamer versierd wordt en natuurlijk dat er taart is. Dus terwijl Jasper Simon aan het afleiden was, zijn Milou en ik lekker ons ding gaan doen. En die verrassing was geslaagd want Simon is voor 12en niet meer de kamer in geweest! SURPRISEEEE! 
Die dag was natuurlijk de grote dag voor mij, wat ik in een van mijn eerdere blogs al verkondigd had; 8 december zou ik iets bijzonders gaan doen maar ik zou nog niet gelijk vertellen wat! Ik ben dus uit een vliegtuig gesprongen die dag en gaan SKYDIVEN! Samen met Milou hebben we het vetste ever gedaan. Dit was zeker een bucketlist dingetje en wat was het gaaf!! Ik heb de video ervan dus als jullie de angst op mijn gezicht willen zien en me daarna volledig willen zien genieten, let me know! :D Best. Thing. Ever!
Omdat het Simon zijn verjaardag was mocht hij zeggen wat hij wilde doen de rest van de dag, dus gingen we naar een watervalletje waar we van een natuurlijk glijbaan af konden glijden en daar heeft Simon aka Tarzan zich goed vermaakt. 's Avonds zijn we naar een campsite gereden waar we gezellig wat hebben gedronken, gekletst, gelachen en naar vallende sterren hebben gekeken. Ik denk dat Simon een prima verjaardag heeft gehad, maaaar om zijn verjaardag echt nog even af te maken, heeft hij vrijdag nog even een bungyjump gedaan in Cairns! Doet ie gewoon even hoor! 
En toen waren we ineens in Cairns, de eindbestemming van de Oostkust. De eindbestemming van mijn trip. Gelukkig had ik nog een weekje om hieraan te wennen. De eerste twee nachten sliepen we in Gilligan's en als je ooit zelf in Australie geweest bent dan denk je nu; ooooh ja, Gilligan's! en dan komen er vast een hoop mooie verhalen en herinneringen in je op. Kortom; Gilligan's is een groot feest! Het is eerder een resort dan een hostel, heeft een zwembad, restaurant, bar, 2 clubs en een heeeeeeeleboel kamers. Alhoewel iedereen ons gewaarschuwd had dat je in Gilligan's geen nachtrust krijgt, heb ik die vrijdagnacht het beste geslapen in weken! En dat was maar goed ook, want zaterdagavond stond er een Partybus op de planning, of, zoals wij het noemden: de 'naar-de-ratten-bus'. Wat je je daarbij voor moet stellen? 200 feestende mensen die met een dubbeldekker met open dak van pub naar pub gaan, een hoop gratis drankjes en partygames. Wat een topavond voor mijn laatste partynight in Australia! 
Dit kwam er natuurlijk wel weer op neer dat we zondag allemaal niks waard waren. We hebben op zondag dan ook niks uitgevoerd, haha! We verplaatsten van hostel omdat we de rest van de week wat meer rust wilden en dat kregen we in het nieuwe hostel zeker. Op zondagavond vroeg naar bed want voor maandag stond het volgende bijzondere op de planning: Scubadiving! Helaas regende het de hele maandagochtend en was alles en iedereen op de boot zeikesnat. Maar dat mocht de pret niet drukken. Om 10u doken de jongens het water in (zij zijn allebei gecertificeerd duikers) en rond 11u werden Milou en ik helemaal klaargemaakt voor onze introductie/discovery duik! Stap bij stap werd er verteld wat we moesten doen en hoe, bij elke meter je oren klaren en diep in en uit ademen is het belangrijkst. Toen we nog aan de boot hingen en ik onder water moest kijken of het lukte, raakte ik bijna in paniek. Het voelt niet natuurlijk om te kunnen ademen onder water. Maar hoe verder we naar beneden gingen, hoe rustiger ik me voelde en hoe comfortabeler ik werd. Aan de hand van de instructeur hebben we een half uur lang op 4-6 meter diepte tussen de vissen gezwommen. Wat een ervaring! Ik vond het duiken echt fantastisch en ik denk dat ik er weer iets bij kan schrijven op mijn bucketlist; mijn PADI (duikbrevet) halen in Azie in de komende jaren! Naast het duiken zijn we ook nog gaan snorkelen op een aantal plekken maar dat kon toch niet tippen aan het duiken. Zelfs de zon is nog gaan schijnen die middag dus mijn dag kon absoluut niet meer stuk! 
Op dinsdag stond er ALWEER een bucketlist dingetje op de planning, namelijk Wakeboarden! Vanuit het hostel werd er een tour geregeld naar een Cable-Wakeboardpark. Nu had ik wel verwacht dat het lastig zou zijn om dit onder de knie te krijgen, maar zo lastig? Het is me gewoon niet 1x gelukt om op dat board te staan. Na 3 seconden lag ik al weer in het water, en zo ook Milou. Gelukkig lukte het knieboarden ons wel, waarbij we op onze knieen op een board over het water gingen. Maargoed, we hebben het in ieder geval geprobeerd en daar gaat het om! 
Die avond kwam helaas het nieuws dat Milou besloten had (vanwege geld & omdat ze daar niet van houdt) niet met ons mee te gaan naar het National Park waar we woensdag naartoe zouden vertrekken. En omdat er in Cairns zelf verder niet meer zo veel te beleven was, had ze besloten alvast richting Malin te vertrekken met de auto, zodat ze wat ruimer de tijd had. Maar dit kwam er dan ineens op neer dat we onze laatste uurtjes samen aan het doorbrengen waren. En dat we woensdagochtend dus echt afscheid moesten gaan nemen. We hebben dinsdagavond nog veel herinneringen opgehaald en zijn tot de conclusie gekomen dat we dit nooit zonder elkaar hadden kunnen doen! 
Woensdagochtend was het dan echt tijd. Rond half 8 wilden wij (Jasper, Simon en ik) wegrijden dus Milou stond op om ons uit te zwaaien. En dat viel me toch wel echt zwaar. Na elkaar een jaar lang elke dag te hebben gezien, wetende dat ik haar waarschijnlijk de komende 8 maanden niet  ga zien, daar word ik verdrietig van. Maar dat komen we door! 
Toen was het tijd voor een nieuwe roadtrip! Dit keer niet in mijn oude vertrouwde Ford Falcon, die me overal veilig en wel heeft gebracht, maar in Johnny, de campervan van Jasper en Simon. Op naar Cape Tribulation; waar het oudste regenwoud ter wereld (120 miljoen jaar oud) direct aan het strand van het grootste en mooiste koraalrif ter wereld ligt. En als dat al niet bijzonder genoeg is, ligt daar ook nog een rivier in het park waar krokodillen in hun natuurlijke habitat te vinden zijn. Spannend! We hebben een aantal wandelingen, een begeleide nachtwandeling en een croc-cruise over de Daintree River gedaan. En of we krokodillen hebben gezien? Jazeker, 4 zelfs! En een baby-croc! En daarnaast zagen we nog; kikkers, een bandicoot, muisjes, lizards, sprinkhanen, krekels, cassowaries en een heeeeeeleboel spinnen. Ik kan denk ik wel zeggen dat ik tevreden dit land kan verlaten! 
Donderdagavond heb ik samen met de jongens ervoor gezorgd dat mijn fles wodka nog even soldaat werd gemaakt en maakten we er een gezellige laatste avond van. Vrijdag had ik nog even tijd om alles te regelen; mijn bankzaken, souvenirs halen en tickets uitprinten en ben ik met Jasper nog even een laatste burger gaan eten. Ik moet toegeven dat ik die hele dag wel zenuwachtig was hoor! Het idee dat ik na een jaar Australie zou gaan verlaten viel me zwaar. Het is toch mijn thuis geweest voor 12 maanden! 
Maar rond 16u was het dan toch echt zo ver; ik moest naar het vliegveld. Met een veel te volle tas en twee tassen handbagage zetten de jongens mij af bij International Airport Cairns, vanaf waar mijn avontuur in mijn uppie zou gaan  beginnen!

Lieve jongens, bedankt dat jullie mijn laatste dagen in Australie zo'n feest hebben gemaakt! Jullie zijn geweldig. Pas een beetje op elkaar en niet te  veel aan gort gaan, he ;) 
Ik ga jullie missen, maaaaaaaar, wel lache! 
Hahahah
Dikke kus! 

Lieve Milou, ik kan dit blijven zeggen maar dankje dankje dankje dat je dit avontuur met mij bent aangegaan! Ik had dit met niemand anders willen en kunnen doen! We zijn een top team, als buurman en buurman, en hebben zelfs last gekregen van telepathie! Ga genieten de komende weken en als Esmee komt en als je terug bent kan ik je weer lekker gaan vervelen zoals hier! 
Ik mis je nu al verschrikkelijk! 
Heel veel kusjes! 

Vanaf nu is het tijd voor echte zelfstandigheid! Een week alleen reizen door Bali! Het wordt natuurlijk fantastisch, maar wel enorm wennen! 

Australia, tot later! Bali, be ready for me! 

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX