Happy Australia Day!

Jeetje, we zitten hier inmiddels alweer een maand! Of nouja, eigenlijk niet. We zijn precies een maand geleden weg gegaan. Toen stonden we te janken op het vliegveld, op de ochtend van ons grote avontuur. En inmiddels hebben we al zo veel gezien en gedaan. En alhoewel ik jullie niet van alles op de hoogte kan houden probeer ik het wel van zo veel mogelijk. 
In mijn vorige blog waren we nog zoooo hard op zoek naar werk. Toen werden we er een beetje moedeloos van dat we niks konden vinden en dat alles wat we vonden, niks bleek te zijn. We hadden een advertentie geplaatst, maar kregen daar alleen maar de reactie op of we er voor open stonden om massages te geven, model te gaan staan voor een fotoshoot op 'high heels' of om te kijken naar een man die zich, netjes gezegd, wel voor ons wilde uitkleden. Niet echt waar we op zoek waren. Maar, inmiddels, een dag na het plaatsen van de vorige blog, werden we terug gebeld door Nicholas. Nicholas heeft een wijngaard met druiven die bijnaaaa rijp zijn om geplukt te worden. 
Hij vertelde ons dat hij eigenlijk niemand meer nodig heeft, dat hij zijn plukteam bij elkaar heeft, maar dat hij vorig jaar twee Nederlandse meisjes had die voor hem werkte, en dat waren de besten van dat jaar. Ondanks dat we er op onze paspoortfoto iets te 'wit' uit zagen, wilde hij ons toch graag een kans geven. Maar, zoals hij nog even duidelijk maakte, we kunnen niet gewoon mooi zitten wezen, we moeten wel echt werken! Het is geen zwaar werk, maar je moet wel hard werken. Maar gelukkig zijn we dat wel gewend in Nederland. 
Ik heb hem persoonlijk niet gesproken, maar Milou zei dat hij klonk als een oude boer, zonder tanden. Dus, korte samenvatting van het werk:
6/7 weken druiven plukken in Portland (5 uurtjes richting het westen vanuit Melbourne)
5 dagen per week, 8 uur per dag
verdiensten: 21$ per uur
Slapen in een accomodatie, met 30 andere plukkers. Met 4 personen op een kamer, allemaal verzorgd door Nicholas, kosten; 160$ per week
En hij neemt ons mee naar een tweedehandswinkeltje om kleding te kopen. Ook gaan we met Nicholas mee op een wijnproeverij. Perfect, toch? 
Nu hopen we alleen dat het ook echt zo mooi is als het lijkt. 
Zondag pakken we de trein richting Heywood en daar komt Nicholas ons ophalen. We hopen dat hij ook echt komt, want hij zei dat als we midden in de nacht aankomen dat hij dan niet komt en dat hij ons overlaat aan de kangaroes en de aboriginals. Gelukkig heeft Nicholas ook humor :) 
BLIJ waren we, dat we eindelijk iets gevonden hadden. Dat betekent eerst nog een week chillen in Melbourne EN daarna werken! Zo komen we natuurlijk nog niet gelijk aan onze 88 dagen farmwork, maar het is een begin. En een goed begin is het halve werk. 
Die middag heb ik lekker even naar huis gebeld en iedereen weer gesproken. Tisha uit haar bed gebeld, papa gesproken en mama op de hoogte gebracht. Kon eindelijk weer met een gerust hart slapen en ik sliep die nacht ook echt gelijk een stuk lekkerder. 

Donderdag hoefden we dus een keer niet in de McDonalds door te brengen. We gingen een kijkje nemen in de Royal Botanical Gardens Victoria, daar waren we nog niet geweest. Het was een enorm en mooi park. 's Avonds gingen we vieren dat we werk hadden door een avondje uit te gaan. En dat was opnieuw een heel leuk, maar vooral goedkoop avondje. Altijd handig als je mensen leert kennen die weer mensen kennen en die er vervolgens voor zorgen dat jij je drankjes gratis krijgt.  
Nadeel aan gratis drankjes is vaak dat het er te veel worden. En dat merkten we vooral vrijdag. Het heeft vrijdag bijna de hele dag geregend. We hebben een leuk tentje uitgezocht in de haven en hebben geluncht met pizza en koffie (goede combi ook). 's Avonds hebben we in onze joggingbroek een film gekeken in de McDonalds, ja, nu ik het zo opschrijft denk ik; triest ook eigenlijk, haha. Maar eigenlijk keek daar niemand vreemd op. 

Zaterdag stond er weer iets leuks op de planning; de Moonlight Cinema. Dit is eigelijk gewoon een bioscoop in de buitenlucht. Onder de sterren! Het was heel leuk om te doen. Helaas waren de zitzakken uitverkocht

toen wij aankwamen, en hadden wij niet meer bij ons dan een handdoek om op te zitten en popcorn & chips. Iedereen om ons heen deed dit duidelijk vaker. Slaapzakken, picknickmanden, kussens en er waren zelfs mensen die hun eigen zitzakken mee hadden. Goed voorbereid! Alhoewel Milou en ik het tijdens de film alletwee ontzettend koud hadden, was het gelukkig een leuke film en hadden we er zeker geen spijt van. Hoe vaak kun je dat nou doen? Onder de sterren in de Royal Botanical Gardens een film kijken, terwijl de vleermuizen over je heen vliegen. 

Zondag kan ik kort houden: geld uitgeven. Altijd als ik door deze stad loop geef ik geld uit. Ze hebben hier zulke fijne winkels. En de kleding is ook gewoon goedkoop!! De H&M is fijn! De shirtjes die in Nederland 15 euro kosten, kosten hier ook 15 dollar, wat omgerekend dan weer 9,70 euro is. Zie bij de foto's mijn nieuwe Nike Sneakers :)
Mooi meegenomen! Gelukkig zijn we qua boodschappen wel heel erg op ons geld aan het letten. We letten goed op de aanbiedingen en gooien (bijna) niks weg. We zijn zelfs zulke skirre backpackers dat we alles wat  we gratis kunnen pakken, ook echt pakken. Tot op de 'freefoodshelf' aan toe. De 'freefoodshelf' is een plank in de keuken in een hostel (hebben ze in elk hostel) en daar laten mensen het eten/drinken achter wat ze niet meer mee willen sjouwen of nodig hebben. Andere backpackers mogen dit dan pakken of gebruiken. Het eerste wat wij elke dag doen in de keuken is kijken of er op de freefoodshelf nog iets interessants ligt. Zo zijn we onder andere al aan: pannekoekenmix, chilisaus, eieren, chocopasta, havermout, avocado en pasta gekomen. Ik weet het, we zijn erg. Maar, het scheelt toch weer geld :)

Omdat we het eigenlijk toch ook wel leuk vonden om nog iets van de omgeving van Melbourne te zien, hebben we een National Park in de buurt opgezocht. Met de trein en de bus gingen we maandagochtend naar het 'Dandenong Ranges National Park'. Na een dollemansrit in een bus die ons helemaal naar de top van Mount Dandenong bracht, hadden we een fantastisch uitzicht over een groot deel van Victoria. Heeeel erg in de verte, waar we de hoge gebouwen zagen uitsteken, was Melbourne te zien. Het was erg mooi. Daarna zijn we een stuk gaan hiken door de natuur daar. Langs een plek waar 80 jaar geleden een vliegtuig is gecrasht en andere plekjes met mooie uitzichten.
Die avond was het 'Australia Day Eve', de avond before. We hadden van de gasten die we donderdag hadden leren kennen tickets gekregen voor een schuimparty in een club. Maar daar wilden we niet heen, geen zin in natte schoenen. Gewoon, even de stad in, kijken wat er allemaal te doen is, drankjes drinken en het niet laat maken, want we wilden niet brak zijn op Australia Day. Dat zeiden we voor we weg gingen inderdaad.
Einde van de avond belandden we toch in de schuimparty, mét natte schoenen en waren we om 4 uur thuis. We konden ons weer niet inhouden. 

26TH OF JANAUARI: AUSTRALIA DAY! Om 11u dinsdag was er een Parade voor Australia Day door de hoofdstraat van Melbourne, die wilden we persee zien. In een bloedhitte, met 1000 andere mensen voor je. En zo boeiend was het niet. Maargoed, die hebben we weer gezien. Daarna hadden we met een grote groep andere Nederlanders afgesproken op het strand van St. Kilda. 
een groep van zo'n 40 Nederlanders, met een grote Nederlandse én Australische vlag, muziekje aan, maakten wij er wel een feestje van. Wat de Australiërs om ons heen dus niet deden. Misschien hadden wij iets te veel een soort Australische Koningsdag verwacht, maar zo gaat het niet dus totaal niet zoals wij dat gewend zijn in Nederland. Halverwege de dag kwam er een fotograaf langs, van een Australische Krant, de Herald Sun, om te vragen of hij een foto van ons mocht maken voor in de krant. Natuurlijk mag dat!! Super leuk juist! 
Tegen de avond zijn we met 2 Nederlandse meisjes en de vriend van 1 van die meisjes op zoek gegaan naar een gezellig restaurantje om even lekker te eten. Australia Day moest gevierd worden dus we gunden het onszelf om uit eten te gaan. Pizzzaaaa it was. En hij was lekker! Om 21;45 wilden we graag het vuurwerk in

de haven zien, maar daarvoor moesten we een taxi pakken, maar dat kan natuurlijk niet met zijn 5en. Nouja, eigenlijk niet. Nadat we een taxi aanhielden zijn we heel snel, sneaky met zijn 5en de taxi in gesprongen. Chantal is zich gaan verstoppen achter de taxichauffeur en die had niks door, terwijl wij de slappe lach hadden met zijn 4en op de achterbank. Om 21:42 waren we op de plek van bestemming, just in time voor het vuurwerk. En dat kunnen ze hier wel hoor, vuurwerk afsteken. Wauw, het was prachtig!!!! En na nog een klein feestje om de dag af te sluiten lagen we niet te laat weer in bed. Gisteren was het ten slotte ook al laat genoeg. 

Vandaag hebben we even alles geregeld voor onze verhuizing naar Portland en heb ik weer even de tijd genomen om alles op papier te zetten om jullie op de hoogte te houden. 

Hope you enjoy reading it!!!

Volgende keer een bericht uit Portland, hopelijk met goede ervaring en de groetjes van Nicholas. 

Liefs en groetjes xxxxxxxxx

Lincy