Kangarooooos!

Zondag was het zo ver, de grote verhuizing naar Portland. 's Avonds om 19 hadden we bus, dus we konden ons gelukkig nog de hele dag vermaken in Melbourne. Ons laatste dagje in onze geliefde stad. We wisten dat vandaag de Gay Pride March, de Australische Gay Parade, zou zijn, dus wij waren erg blij dat de bus op zondag alleen maar 's avonds ging. Omdat we zaterdagavond een deal hadden gesloten met onze nieuwe Franse vrienden, die dus ook onze kamergenoten waren, konden we slapen tot 9:45. We hadden met ze afgesproken dat we de wekker zouden zetten, dekens eraf trekken, brengen naar receptie, uitchecken en terug naar de kamer om na het uitchecken dus pas onze tas te pakken. Aangezien wij zelf geen kamersleutel meer hadden moesten zij deur open doen. Maar ze hielden zich netjes aan onze deal. 
Onze Franse vrienden hadden ook gezegd dat ze met ons mee wilden naar de Gay Parade, dus na het ontbijt (pancakes, hmmmmm) pakten we de tram richting St. Kilda. Twee van de vier Fransen waren al afgehaakt, dus met zijn vieren op pad. En alhoewel ik nog nooit bij de Amsterdamse Gay Parade geweest ben (wil ik overigens wel een keer heel graag heen) weet ik bijna zeker dat dit heel anders was. Natuurlijk veel mannen in jurken en veeel make up, maar het vooral een soort van waardering en ondersteuning voor alle LGBT's in de stad. Maar wel heel leuk en gezellig! 
Daarna hebben we nog een half uurtje in een parkje gezeten, allebei de jongens konden gitaar spelen en liet nou net een van die gasten zijn gitaar bij zich hebben.... Genieten! Zon, vrienden en een heerlijk gitaarmuziek erbij. 
Helaas kwam ook aan deze heerlijke, zonnige, laatste dag een einde. Terug in het hostel namen we afscheid van de jongens en pakten we onze spullen. 

Hup, met onze 7(!!!!!!) tassen in totaal in de trein. En ja hoor, vanuit de trein hebben we onze eerste echte kangaroo gezien. Denken we. We weten nog steeds niet zeker of het echt een kangaroe was, maar het is goed mogelijk. Eerst 4 uur van Melbourne naar Warrnambool om vanaf daar de bus te pakken naar Heywood, waar onze vriend Nicholas ons op kwam halen. Hij bracht ons netjes naar het caravanpark waar we nu in verblijven.  Midden in de nacht heeft ie nog uitgebreid voor ons gekookt en heeft hij uitgelegd wat de bedoeling is. Om half drie hebben we netjes bedankt en zijn we naar bed gegaan. Bij ons in de caravan ligt een Canadees meisje, Sarah, maar die hebben we pas maandagmiddag ontmoet. In het begin vonden we haar een beetje vreemd, en, heel eerlijk, vind ik haar nog steeds een beetje vreemd, maar we leren haar nu beter kennen en we beginnen haar te waarderen. Gelukkig, we moeten ten slotte de komende zes weken met haar samenwonen.

Maandag nam Nicholas ons mee naar Portland om tweedehands kleding te kopen om in te werken. Ik had er zelf niet eens aan gedacht om daar kleding vandaan te halen. Dus wij naar de Thrift Shop (vervolgens de hele dag het liedje van Macklemore in ons hoofd). Milou en ik hadden de tijd van ons leven. Wat een geweldige winkel, haha. Shirts met lange mouwen, lange broeken, lunchboxen, sjaal, noem maar op. Wij waren klaar om te werken! 
Maandagmiddag arriveerde de rest van de groep. Een gezellige multiculturele groep met Nederlanders, Belgen, Duitsers, Fransen, Canadezen en Italianen.
Een van de Fransen was die avond jarig dus Nicholas had taart gehaald, mooie mogelijkheid om elkaar gelijkwat beter te leren kennen, maar niet te lang, want dinsdagochtend moesten we naar farm voor een introductie en alle laatste bankzaken regelen zodat we woensdag echt aan de slag konden. Helaas vinden de muggen hier mijn bloed enorm lekker, want ik heb de eerste twee nachten niet geslapen.. Mijn benen zien eruit alsof ik een enge ziekte heb en iedereen heeft enorm medelijden met me en vraagt of alles wel goed gaat. Inmiddels ben ik voorzien van spray, vitamine b tabletten en tabletten om de jeuk te verminderen. Om 7u woensdagochtend vertrok de bus. Iedereen zag er even achterlijk uit met zijn oranje regenjas aan en lelijke hoed en veiligheidsbril op, dus dat maakte het gelukkig minder erg.

Half 8 begonnen we op de wijngaard. Het eerste wat we zagen toen we de wijngaard op kwamen waren, jawel, KANGAROES! heel veel! Schijnt dat we die nog wel vaker tegen gaan komen. Finally! Het plukken van de druiven is heel simpel. Het meest hersendodende werk dat ik ooit gedaan heb. En dan 8 uur lang op een dag. Saaaaaai. Maar we denken aan het geld, met alleen het werk van vandaag hebben we al 180 dollar pp verdiend. Daar doen we het voor! 
Helaas was het werk voor donderdag al gecanceld vanwege de regen van het afgelopen weekend. Het suikerniveau van de volgende lading druiven is niet optimaal, waardoor we een dagje langer moesten wachten met plukken. 
Donderdag nam de baas ons mee naar Warrnambool. Dat is overigens iets wat hij veel en graag doet, ons meenemen op tripjes. In Warrnambool hebben we lekker geluncht met burgers en fish & chips en een heeeerlijk ijsje gehaald. (geheel op Nicholas zijn kosten) en vrijdag moesten we weer aan de slag. 
Vrijdagochtend was het warmer en beter weer dan woensdag en beviel het werk ons al een stuk beter dan woensdag. Ondanks de hitte en het saaie werk, begon er zelfs bijna een systeem in te zitten. 
In de avond hielden we met een hele groep gezellig een bbq. Iedereen legde geld in en ik ging samen met een Italiaan uit de groep en wat Duitse meisjes boodschappen doen, waar we goed in geslaagd waren denk ik. 
Maar voor het eten gingen we met een paar mensen nog even naar de (enige) lokale pub in het dorp. Happy hour tussen 16:30 en 18:30, wat betekent dat je met een muntje gooit, en als het kop is krijg je je bier gratis, is het munt, moet je betalen. Is het proberen waard, toch? Nou, ik denk dat we al aardig bezopen waren voor dat de barbeque uberhaupt begon. In de pub hebben we nog wat locals ontmoet (ik denk dat dat zo ongeveer de helft van het dorp was, kun je nagaan hoe klein dit gehucht is) die ons iets meer konden vertellen wat er in de omgeving te doen is. Nummers uitgewisseld om nog even contact te houden voor andere dagen! De barbeque was echt heel erg gezellig, er waren salades gemaakt, iedereen zat bij elkaar, muziekje aan, vlees op de barbeque en heel veel bier. Typisch Australisch! 
Gelukkig waren we de volgende dag vrij, want ik denk dat we niet echt in staat waren om heel goed werk te leveren. Lekker uitslapen, op ons gemak ontbijten en daarna nam Nicholas ons mee naar het strand, gelukkig want het was heel warm vandaag. Cape Bridgewater was het dichtsbijzijnde strand en het was heel mooi! Heel erg rustig, maar groot en fijne golven. Ik liet onze lokale vrienden weten dat we daar waren en zij kwamen daar ook naartoe. Ze vertelden dat er op een loopafstand ook zeehonden te zien waren, in het wild! Helaas, na er naartoe gelopen te zijn, hebben we er geen gezien. Vanavond zal het hoogstwaarschijnlijk een zelfde soort avond worden als gisteren, beginnend met een barbeque, eindigend in de pub met onze nieuwe vrienden. Ik hoop stiekem dat we vanavond een klein beetje invloed hebben op de muziek in de pub, zodat we onze eigen carnaval kunnen vieren, aangezien ik de Nederlandse carnaval moet missen nu. Morgenochtend neemt Nicholas ons mee om te ontbijten bij McDonalds, opnieuw op zijn kosten.. (wat een lieverd he) en daarna boodschappen doen. 

Helaas geen WiFi in het caravanpark dus om jullie op de hoogte te houden moet ik helemaal naar de bibliotheek in het dorp lopen. Maar dat doe ik graag voor jullie :) Nu hebben jullie een klein idee hoe onze komende zes weken er ongeveer uit gaan zien, want ondanks dat Nicholas zijn best gaat doen om ons elk weekend mee te nemen naar een leuke plek om dingen te ondernemen, zal de rest van de week er ongeveer hetzelfde uitzien als deze. 

See ya mates! 
En blijf vooral reageren, dat vind ik leeeeeuk! 

Kusjes en knuffels!