Mojo Surf Spot X

It has been a while! Intussen is er een heleboel veranderd in onze situatie. In de laatste blog stonden we aan de vooravond van onze nieuwe baan in de aardbeien. Helaas is dat werk niet zo goed bevallen. Maandag om 6:30 stonden we klaar om aan de slag te gaan op het aardbeienveld. Omdat er nog geen aardbeitjes gegroeid waren aan de plantjes moesten we eerst nog de dode bladeren van de plantjes afknippen. En zoals de meesten van jullie vast weten; aardbeienplantjes groeien laag op de grond, wat betekent dat we de hele dag gebukt of gehurkt moesten staan. En we kregen daarnaast niet per uur maar per 'piece' betaald. Wat in dit geval rijen inhield. 12$ per rij. Na 5,5 uur werken was de werkdag klaar. Ik had niet verwacht dat ik heel snel zou zijn op deze eerste dag, maar 5 rijen is wel heel weinig. Dat betekent dus dat ik (5x12=)60$ verdiend had. En de volgende dag wakker werd met pijn in mijn hele lichaam. Mijn nek, rug, kuiten, bovenbenen, alles deed pijn. Toch besloten we het nog 1 kans te geven. Dinsdagochtend stonden we opnieuw klaar op het veld om aan de slag te gaan, maar toen we nog geen 10 meter opgeschoten waren besloten we al dat dit gelijk de laatste rij was. Bukken, hurken, lopen, het ging allemaal met heel veel moeite en dat is de moeite en het geld niet waard. Nadat we klaar waren met de eerste rij zijn we naar de boer gegaan en hebben we gezegd dat we ermee willen stoppen. Dat we blij zijn dat we het een kans hebben gegeven maar dat het niks voor ons is. Dat begreep hij gelukkig volkomen. We mochten gelukkig nog wel in het huis blijven, want daar hadden we tenslotte al voor betaald. Helaas moesten we nu wel wéér opnieuw door het deprimerende proces gaan dat 'werk zoeken' heet. We besloten 2 uurtjes in de McDonalds (ja, alweer, ja) te gaan zitten voor de WiFi en te gaan zoeken en solliciteren. Al snel las Milou een mailtje waar we heel erg blij van werden. Wij hadden namelijk een week of 2 geleden gesolliciteerd bij Mojo Surfcamp Spot X om daar te werken. We hebben van meerdere mensen gehoord dat dat heel leuk is en dat ze altijd wel mensen nodig hebben. Je werkt dan 6 uurtjes per dag, 6 dagen per week voor gratis accommodatie en maaltijden, dus je krijgt niet betaald. Je mag ook gratis en onbeperkt gebruik maken van de wetsuits + surfboarden als je vrij bent. Het komt er dus op neer dat je geen geld verdient, maar ook (bijna) niets uitgeeft, maar toch een leuke, gezellige tijd hebt. Helaas kregen we toen (2 weken geleden) antwoord dat er 20 mensen gesolliciteerd hadden en ze geen plek voor ons hadden. Daar hebben we even flink van gebaald. Maar, nu kregen we een mailtje dat er toch wat plekken vrij kwamen en of we nog steeds geinteresseerd waren. En of we even een mailtje terug wilden sturen met wat informatie over onszelf. Hier hebben we natuurlijk extra hard ons best op gedaan. Daarna werden we gebeld dat de plekken helaas al opgevuld waren, maar dat we eigenlijk wel heel goed in het team zouden passen, dus dat ze ging kijken of ze toch nog wat kon regelen. In afwachting daarvan zijn we dinsdagmiddag lekker naar Mooloolooba gegaan. Toen we daar aankwamen werden we eraan herrinnerd dat het 12 april was, oftewel: Free Cone Day van Ben & Jerry's. Na even geslenterd te hebben over de boulevard zijn we natuurlijk even in de rij gaan staan voor en gratis ijsje. Milou heeft die dag ook zichzelf alvast een verjaardagskadootje gegeven: een nieuw, hele mooie wetsuit. 's Middags kwamen Jasper en Simon na werk ook nog even naar het strand en met hen zijn we een hapje gaan eten. Het kon ten slotte zomaar onze laatste avond bij hen zijn. Tijdens het eten werd Milou gebeld door Mojo met nieuwe informatie; er was misschien zeker iets mogelijk, er waren twee plekjes vrij voor guides (straks een duidelijke uitleg) en dat klonk allemaal perfect, ze moest het alleen nog even overleggen met haar manager en ze zou morgen(woensdag) bellen voor de uitslag. Ons dineetje werd ineens een stuk interessanter en wij werden enthousiaster. Woensdag wachtten we vol smart op dat verlossende telefoontje, maar we wisten dat het geen zin had om dat binnen te doen. Dus opnieuw naar het strand. Na nog geen 2 uurtjes op het strand werden we gebeld met het verlossende nieuws dat we welkom waren!!! Aangezien het nog wel een uur of 5 naar het zuiden rijden was spraken we af dat we de volgende ochtend zouden gaan rijden en aan het einde van de middag zouden arriveren. Donderdagochtend hebben we nog even genoten van het huis met de fijne douche en keuken, de boer en zijn vrouw gedag gezegd, de borg teruggekregen en zijn we rond half 11 gaan rijden. Tegen het einde van de middag kwamen we aan in Arrawarra, waar het surfkamp ligt. Een beetje onzeker liepen we de receptie binnen om te vragen bij wie we ons moesten melden. En alhoewel iedereen wist dat er twee nieuwe guides zouden komen was er toch een beetje twijfel bij iedereen. We kregen een korte rondleiding over het terrein en werden voorgesteld aan iedereen die we tegenkwamen. Er was zeker over ons gekletst want iedereen reageerde met: ooooh you're the new guides? So cool! Nice to meet you! We voelden ons welkom :) We werden gewezen naar onze slaapplek: een bus omgebouwd tot slaapruimte met 9 bedden waar we slapen met alle guides. Heel smal en de privacy is ver te zoeken, maar iedereen zegt dat we toch vanzelf een soort familie worden. Die avond werden we al ingewijd in de drankspelletjes en leerden  we al een paar mensen kennen. Avondeten is elke dag een verrassing en de afwas wordt gedaan door een aantal mensen van de crew (relaxed!!!) 
Vrijdagochtend werden we al gelijk uitgenodigd om met de guides te gaan surfen. Superleuk natuurlijk, maar ik kan helemaal niet surfen. Die ene keer dat ik op een surfboard in het water heb gelegen met Jasper en Simon kan je niet echt surfen noemen. Maar dat is natuurlijk één van de redenen waarom ik hier ben; om te leren surfen! Dus ik besloot wel mee te gaan. Het water in komen vond ik al lastig genoeg met al die golven. Omdat ik eigenlijk niet eens de technieken van het surfen weet heb ik gevraagd of ik niet eens een lesje mee mag doen. Dus de volgende ochtend werden Milou en ik ingeschreven bij de ochtendles. Het was ook de eerste les van die groep dus we begonnen helemaal bij het begin. Van veiligheid tot de eerste golf pakken. Ik moet zeggen dat ik daar echt wat aan gehad heb, omdat ik nu tenminste weet hoe ik op zo'n board moet staan en echt persoonlijk heb gehoord van de surfinstructeur wat ik verkeerd doe en hoe het anders moet. Gistermiddag zijn Milou en ik samen nog een keertje gaan surfen en toen merkte ik al duidelijk vooruitgang. Ik kon op een aantal golven al echt blijven staan en ik kon al duidelijk makkelijker de golven doorkomen. Gelukkig maar, want door die vooruitgang ga ik het ook steeds leuker vinden. Hopelijk kan ik aan het einde van mijn tijd hier echt aardig surfen! Ik kan het in ieder geval elke dag doen en blijven oefenen. Dan moet het goedkomen toch? 
Maargoed, we kunnen hier natuurlijk niet alleen gaan surfen he. Er moet ook gewerkt worden. Het is lastig uit te leggen wat onze baan precies inhoudt maar ik ga mijn best doen. Het is het makkelijkst als ik een voorbeeldweekje uitwerk:

Zondag: Ik vertrek om 10u 's ochtends naar Coffs Harbour met de bus om daar de trein te pakken naar Sydney (9 uur in de trein!!!!!). Daar slaap ik een nachtje in een hostel.
Maandag: Om 6:30 op het station staan en een nieuwe groep klanten op te halen (zijn jongens en meisjes vanuit de hele wereld van gemiddeld onze leeftijd) om 7:11 gaat de trein terug van Sydney naar Coffs Harbour (weer 9 uur dus....). Dit keer met mijn eigen groepje klanten. Mijn taak is om ze in de trein al enthousiast te maken over de week surfcamp die ze hebben geboekt. Ik moet ze kennis met elkaar laten maken, kennis met mij laten maken en dit proberen op een creatieve manier te doen. Dus bijvoorbeeld speeddaten ofzo. Ook moet ik in de trein al vertellen over de Photo Package, want hier komt het belangrijkste onderdeel van mijn werk: het verkopen. Er is een fotopakket die ze kunnen kopen wat inhoudt dat ze unlimited foto's krijgen van alles wat ze de hele week doen, onbeperkt mogen meedoen 

aan de activiteiten. Ze mogen een hoodie of een t-shirt en een pet uitzoeken en mogen buiten hun lessen om gratis een surfboard huren. En dat alles maar voor 99$! Wat een deal!! 
De bedoeling is dus dat wij deze deal 'verkopen' aan minimaal 70% van de groep. Voor elke klant die het fotopakket koopt krijgen wij als guide commissie. Dus je doet het niet alleen voor Mojo, maar ook voor jezelf. Een extra zakcentje kan nooit kwaad he! Dus nu is het van belang dat wij ze in de trein al vertellen over dit pakket en ze het liefst al verkopen, maar dat kan ook nog op het kamp zelf. 
Omdat we 9uur met de groep in de trein zitten, kunnen ze elkaar en mij al aardig leren kennen wat het sociale aspect de rest van de week een stuk makkelijker maakt. Eenmaal op het kamp aangekomen geef ik ze een 'show around', vertel hoe alles werkt en leg nog even de nadruk op alle punten van het pakket. Het is eigenlijk de bedoeling dat ze dit pakket alleen op de eerste dag kunnen kopen, maar als ze er echt nog over na willen denken dan kan het evt. de tweede dag ook nog. Maandagavond is er altijd een activiteit, of dit nou pingpongtoernooi, pooltoernooi of iets dergelijks is, als guides moeten we proberen zo veel mogelijk bij je groepje aanwezig te zijn (ongeveer een uur tot anderhalf uur op een avond)
Dinsdag: 's Ochtends eerste surfles. Daar moet ik sowieso bij aanwezig zijn om iedereen in te schrijven en het wordt eigenlijk wel verwacht dat ik met de groep mee ga surfen (goh, wat vervelend ;)) 's middags nog een surfles. Daarna kangaroe golf. Dit begeleid ik. Er is een chaffeur die ons brengt en meestal een fotograaf die foto's maakt. Eigenlijk hoef ik dus alleen te regelen dat er golfballen en clubs zijn en dat iedereen het naar zijn zin heeft. Dinsdagavond is altijd partynight. (Ook al zo vervelend)
Woensdag: Opnieuw twee surflessen waar ik aan mee mag/kan doen. 's Middags is het oceanraften. In groepjes van 6 met een raft de zee op om door de golven omgeslagen te worden. De surfinstructeur gaat mee om dit te begeleiden dus ik ben er opnieuw puur om ervoor te zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft. 's Avonds is er trivia in de pub in een stadje in de buurt, waar iedereen aan mee kan doen die zin heeft. Daar hoef ik niks mee te doen. 
Donderdag: Weer twee surflessen. 's Middags is er kayakking. Ook dit begeleidt een van de surfinstructeurs en kies ik twee sterke mannen uit bij wie ik in de kano spring, waarbij ik lekker kan chillen en kletsen met de gasten, want opnieuw is mijn taak: zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft. 
Donderdagavond is er weer een sociale activiteit of filmavondje. Waar iedereen zin in heeft. 
Vrijdagochtend vertrekt mijn groep weer, waarna ik de vrijdag en zaterdag lekker vrij ben om me weer voor te bereiden op het vertrek zondag. 

Zware job he? :D 

Op het moment dat ik dit schrijf zit al lekker 7 uur in de trein naar Sydney, want ik ben onderweg naar de eerste groep. Deze groep doe ik nog samen met een ander meisje, die ik deze week mag schaduwen om te kijken hoe zij dit doet een daarvan te leren. Zondag vertrek ik voor het eerst naar Sydney voor mijn eerste echte eigen groep. Spannnendddddd! 

Ik snap dat jullie ogen inmiddels moe zijn van het lezen, mijn billen zijn ook moe van het zitten. Inmiddels heb ik de helft van mijn boek uit, heb ik 3 aflevering van Vampire Diaries gekeken en dezelfde muzieklijst op Spotify al 3x geluisterd maar we komen steeds dichterbij. Dus voor nu is het even genoeg informatie. Ik laat jullie eerst dit even verwerken. Haha. Als jullie nog vragen hebben ofzo of verduidelijking willen, ask me :D

Ohja, kleine toevoeging. Het is nu dinsdag, wat betekent dat het morgen woensdag is. En woensdag is Milou jarig. En ik ben er niet, want ik zit in Sydney......... Had allemaal leuke plannen en die vallen allemaal in het water. 
Gelukkig mis ik niet haar hele verjaardag en kan ik haar morgenmiddag nog wel een dikke knuffel geven en feliciteren. Thankgod! <3

Bedankt voor het lezen lieve volgers. En laat een berichtje achter, dat vind ik leuk!! 

Kusjesssssss