Welcome on the EastCoast

Ik denk dat dit een van de mooiste plekjes is waar ik mijn blog ooit zal schrijven. Het is vroeg, 7:45 om precies te zijn en ik zit aan een heerlijke cappucino in de Surf Club in Coffs Harbour met uitzicht op zee. Ik heb net even gebruik gemaakt van de publieke douche hier beneden (helaas wel koud, maargoed dat nemen we tegenwoordig maar voor lief). We zijn allang blij dat ze hier zo veel publieke douches hebben! Vannacht hebben we illegaal op de parkeerplaats van de Surf Club geslapen, vandaar dat we er zo vroeg al weer uit moesten. We moesten natuurlijk net alsof doen dat we hier niet geslapen hebben maar net aan waren komen rijden om te genieten van een ontbijtje met een view. 
Maar eerst even terug naar woensdag. Want woensdag was een bijzondere dag om in het buitenland te zijn. Mijn verjaardag! De eerste verjaardag die ik niet thuis vierde en de eerste verjaardag zonder mijn ouders en Tisha. Maar gelukkig zorgde Milou ervoor dat ik me zeker niet alleen hoefde te voelen. Toen ik 's nachts na twaalven mn kamer binnen kwam hing heel mijn bed vol met roze ballonnen. Toen ik 's ochtends wakker werd heb ik even lekker gefacetimed met papa en mama terwijl Milou een verrassingsontbijtje voor me aan het maken was. Een heerlijke Belgische wafel met aardbeitjes en kaarsjes in de vorm van '23' super lief!!!!! 
Vervolgens besloten we even langs het kantoor van de 'Roads and Maritime service' te gaan om de auto op onze naam te zetten. Het duurde een eeuwigheid voor we aan de beurt waren en toen we eenmaal aan de beurt waren bleek dat we een belangrijk papiertje niet bij ons hadden waardoor het niet lukte. Dus de volgende dag terug om het alsnog te regelen. Daarna was het tijd voor taart!!! In de wijk The Rocks, vlak bij het Opera House, hadden we heel leuk patisserie tentje ontdekt waar ze super lekkere taartjes hebben. Na het uitzoeken van twee gebakjes hebben we deze opgegeten in de schattige kleine binnentuin van het tentje. 's Avonds zijn we voor het eerst, of voor de tweede keer sinds we hier zijn, lekker uit eten gegaan bij een tentje genaamd The Argyle. Echt van genoten. Daarna maakten de tafels plaats voor een dansvloer en was het tijd voor salsa-avond. Allemaal vrouwen in jurken en mensen die vet goed konden dansen en leuke muziek! Een topavondje met leuke mensen! 
Donderdag was het tijd om uit te checken en Sydney te verlaten. Gelukkig stond onze auto nog op de plek waar we hem achter hadden gelaten en konden we er gewoon mee op pad. De eerste stop na Sydney was Newcastle. Dit is de 7e stad van Australie en het is een super stad! Hele mooie stranden, een fantastische laidback sfeer. Misschien komt dit ook omdat we een perfecte zonsondergang hadden waarbij de zon achter de bergen verdween en dit een heel mooi uitzicht over Newcastle gaf. In de buurt van Newcastle zijn we gaan slapen, op een illegale plek langs de zijkant van een park. Omdat we het toch een beetje spannend vonden hebben we niet de hele auto verbouwd en hebben we op de voorste en achterste bank geslapen. Echt lekker heb ik niet geslapen omdat ik de hele nacht bang was dat er politie op de ramen zou kloppen en dat we een boete zouden krijgen. De volgende dag zijn we weer naar Newcastle terug gegaan en hebben we gechilld bij de Ocean Baths. Dit zijn zwembaden van zeewater. De zwembaden zijn zo dicht bij de zee gebouwd dat de golven die eroverheen klotsen zorgen voor het water in de baden. Zo gek. Ik was aan het zwemmen en de bodem is van zand en er zwom een vis van 70 cm voor me langs. Er was een fijne openbare (warme!!!!) douche en zijn helemaal schoon op pad gegaan naar de volgende camping. Deze was in Bulahdelah. Op een heel mooi plekje langs een rivier met nog een aantal andere backpackers die daar waren met hun campervans. Met 3 andere Nederlanders hebben we gezellig bij kaarslicht zitten kletsen en zijn toen lekker in Rosie weer gaan slapen. 's Ochtends was het de perfecte ochtend toen de zon achter de wolken vandaan kwam. Nadeel van deze plek was dat je eerst even 10 minuten moest lopen voor de wc. 
Nadat de auto weer ingepakt was reden we verder naar

de volgende bestemming: Port Macquarie. Het was 31 graden dus we hebben in het zonnetje heerlijk onze lunch opgegeten en zijn vervolgens naar het Koala Hospital gereden. Het Koala Hospital is een organisatie die zieke of gewonde koala's verzorgd tot ze goed genoeg zijn om weer terug de natuur in te gaan. Of wanneer ze dit helemaal niet meer kunnen, dan worden ze opgevangen in het Hospital tot ze overlijden. Een super initiatief waar alleen maar vrijwilligers werken. De koala's die hier zitten zijn voornamelijk slachtoffertjes van bushfires, auto aanrijdingen of chlamydia. Of wees koala's die worden opgevoed tot ze goed genoeg zijn dat ze weg mogen. Mocht je daar ooit nog eens komen: doe de tour. Zeer interessant! 
De volgende dag zijn we naar het volgende kustplaatsje gereden: Coffs Harbour (misschien voor jullie handig om de kaart van Australie er eens bij te pakken. Dan krijg je pas echt een goed beeld van onze route!) De auto hadden we bij de haven neergezet en we liepen een rondje over de haven en klommen Muttonbird Island op. Omdat het nog wel heel erg vroeg was zijn we in de Surfers Club lekker een kopje koffie gaan drinken. Daarna belden we Sven, want die sliep in het hostel in Coffs en gingen we met zijn 3en lekker een middagje chillen op het strand. We wilden daarna stiekem gebruik maken van de keuken in Sven zijn hostel, maar daar aangekomen hebben we nog stiekemer gewoon aangeschoven bij de gratis BBQ in het hostel. We deden gewoon net alsof we daar ook sliepen en niemand die het door had! Perfect! 
En aangezien we die avond toch al lekker illegaal bezig waren, hebben we daarna lekker gekampeerd op de parkeerplaats van de Surfers Club. Toch sliep ik niet zo heel erg lekker. Bij elke auto die midden in de nacht de parkeerplaats op kwam rijden zeiden Milou en ik tegen elkaar; Is het politie? Komt ie dichtbij? Blijf laag! Als beloning van die spanning hebben we de volgende ochtend om 7u kunnen ontbijten op het strand, met opgaande zon. Toch hebben we het de dag erna weer zo aangepakt. Weer stiekem geslapen. En terwijl Milou een rondje ging hardlopen ben ik onder het genot van een koffie het eerste deel van deze blog gaan schrijven. Na de hardloopsessie en de koffie zijn we doorgereden naar de next stop: Yamba. Een nieuw fijn kustplaatsje met een fijn sfeertje. Ook daar zijn we Sven opnieuw gaan meeten (voor de duidelijkheid: Sven reist met de Greyhound bus ongeveer dezelfde route als wij, alleen dan iets sneller, hij heeft maar 3 maanden) en hij wist een plek waar we heel veel kangaroes konden zien, zie de selfie :D 

Ondertussen zijn we deze hele week bezig geweest met het zoeken naar werk, wat helaas lastiger bleek dan gedacht. Omdat meerdere mensen ons hadden verteld dat het tof is om te werken bij Mojo Surfkamp Spot X, leek ons dat een goed idee. Je werkt dan 6 uurtjes per dag, je verdient geen geld maar werkt voor je accomodatie en eten. Oftewel: je verdient geen geld, maar je geeft ook geen geld uit. En daarnaast mag je gratis gebruik maken van alle surfmaterialen. Hoe chill is dat? Helaas kregen we na meerdere telefoontjes en mailtjes het bericht dat ze op dit moment 20 aanvragen binnen hebben en geen enkele plek te vervullen. We kunnen het over een paar weken nog eens proberen. Voor die tussentijd hebben we moeten proberen ander betaald werk te zoeken en ik kan jullie vertellen: dit kost dus meer moeite dan je zou denken. Na het dagenlang afbellen van ongeveer alle farms in Australie, het ophalen van een andere Nederlandse jongen in Noosa, een halve roadtrip door Noord-Oost Australie, het inschrijven bij een soort uitzendbureau voor farms en het slapen tussen de spinnen en sprinkhanen zijn we gisteren eindelijk aangekomen op (hopelijk) de volgende bestemming waar we een tijdje kunnen blijven EN werken. Het is een aardbeienplantage waarbij de planten nu eerst nog gepland moeten worden en over een kleine 3 weken geplukt moeten worden. In de tussentijd moeten de planten getrimd worden. De boer weet zelf niet of er genoeg werk voor ons zal zijn en wij weten zelf nog niet wat we van het werk gaan vinden. Het schijnt verschrikkelijk te zijn voor je rug en het is helaas niet per uur verdienen maar per stuk. Maar we gaan het in ieder geval een week een kans geven, beter iets dan niets toch? 
Qua accomodatie hebben we het zeer goed getroffen. Voor 100$ (66 euro) per week slapen we bij de boer in huis. Milou en ik delen een kamer en Luc (de andere Nederlandse jongen die we in Noosa hadden opgehaald) heeft zijn eigen kamer. Verder hebben wij onze eigen badkamer (met douche en bad) en kunnen we gebruik maken van alle apparaten en spullen in het huis. Dit betekent: koken in een hele chille keuken, gratis wassen in de wasmachine, films kijken op de televisie en het fijnste: slapen in een normaal bed! We leven dan wel samen met de boer en zijn vrouw in het huis, maar die zien we bijna niet. Het huis is groot genoeg om geen last van elkaar te hebben.
De locatie van de farm is ideaal. We zitten op een half uurtje van vijf verschillende stranden in de Sunshine Coast, 20 minuten rijden van de steden en een kwartiertje van Steve Irwin's Australia Zoo. Dus ook al blijkt er komende week toch te weinig werk voor ons te zijn, dan vermaken we ons zeker wel! En dan slapen we toch voor een stuk minder geld dan we zouden betalen voor een hostel in een normaal huis! 
Zo hebben we ons vandaag al de hele middag vermaakt op het strand, aangezien het vandaag weer heerlijk 27 graden was. Omdat ook de jongens (Jasper en Simon) hier een half uurtje vandaan zitten zal vandaag niet de laatste keer geweest zijn dat we gezellig met hen afgesproken hebben en zullen nog vele gezellige avondjes volgen. 

In mijn volgende blog zal ik jullie in geuren en kleuren vertellen over het werken op de aardbeienfarm en ons leven daar omheen! 

Cheers mates! Big kissessss xxxxx