Wood, Wine & Roses

Lief thuisfront,

Dit keer pas een  blog na twee weken, omdat er niet ontzettend veel bijzondere dingen gebeurd zijn in de tussentijd. Na dat de laatste week afgesloten was met een wijnproeverij, heeft de rest van de week eigenlijk ook in het teken gestaan van wijn. Of het nu gaat om het plukken van de druiven ervan, het drinken, het verkopen of het proeven ervan. We hebben in de eerste week na de Great Ocean Road 3 dagen gewerkt, en voor de rest niet echt veel gedaan. Zaterdag was er een festival in Heywood, het Wood, Wine and Roses festival, waarop een aantal mensen van ons konden werken. Er was al een lijst gemaakt met een aantal mensen die sowieso konden werken (alle Italianen) en er zouden misschien nog extra mensen nodig zijn. Vrijdag ging het rond in de groep dat de baas jarig bleek te zijn. Omdat hij het zelf niet echt vertelde of vierde, hebben we vrijdagavond een soort surpriseparty voor hem georganiseerd. De Koreanen hadden sushi gemaakt, de Italianen allerlei andere lekkere hapjes en ten slotte was er nog taart gehaald. Hij was oprecht verrast en vond het heel leuk. Er vloeide die avond natuurlijk weer behoorlijk wat drank. Bier, wijn, goon, wodka, grapa, tequila. En dat gaat natuurlijk ergens fout. Op welk moment weet ik niet meer, maar ik ben netjes naar bed gebracht door mijn Italiaanse buren. 's Ochtends werd ik wakker, gelukkig viel de kater reuze mee, en was ik de avond aan het overdenken toen Milou binnen kwam stormen: Lin, ze zoeken nog extra mensen om te werken op het festival maar dan moeten we nu weg! Geluk bij een ongeluk had ik mijn kleding van de avond ervoor nog aan en zat mijn make up er nog enigszins op. Ik hoefde alleen nog maar even te plassen en ik kon mee. Iedereen wilde natuurlijk werken, we hebben tenslotte allemaal geld nodig en nog niet echt heel veel gewerkt hier, dus we besloten dat de meest eerlijke manier lootjes trekken was. Opnieuw een gelukje die dag: ik won! Ik werd samen met twee andere meisjes van de groep in een hotdog/donut/patat kraam neergezet. Zonder douche, zonder ontbijt en zelfs zonder mijn tanden te poetsen! Ik weet het, heel slecht, maar een kwartier nadat ik mijn bed uit was, was ik al aan het werk. En ik vond het heel leuk! Het was onderling heel gezellig, onze bazen (twee typische Australische mannen die ons wel 20 verschillende namen gegeven hebben, sweety, lovely, gorgeous, blossom, noem maar op en heerlijk eerlijk waren) waren chill en de mensen, die soms met hun plat Australische accent heel moeilijk te verstaan waren, waren heel gezellig. Het was een hele lange dag (9:00/22:30) en we stonken lekker naar frituur aan het einde van de dag, maar we waren wel allemaal 200$ rijker, en dat is meer dan we verdiend hadden met de hele week werken op de farm. En ohja, alleen Milou krijgt het voor elkaar om ontslagen te worden tijdens het verkopen van sieraden, gelukkig was die vent een eikel en vond ze het niet erg en heeft ze haar geld gewoon gekregen. De dag afsluiten met vuurwerk en snel mijn bed in want die dag was aardig slopend. En we moesten zondag weer vroeg op voor de volgende winetasting. 
Een hele andere dan de vorige, aangezien we dit keer naar 6 of 7 verschillende wineries geweest zijn, allemaal in Coonawarra. Bij elke winerie kregen we een stuk of 6 wijnen te proeven. Dit was heel erg leuk om te doen! En ik denk dat we in totaal wel tegen de 30 verschillende wijnen hebben geproefd. 
Voor de geinteresseerden die die wijnen ook wel eens willen proeven, de namen van de wineries:
- Parker
- Patricks
- Di Giorgio
- Zema Estate
- Wynns
- Brands Laira
Op de terugweg een tussenstop bij Domino's met een pizza voor 5$ (3,30 euro)  en daarna lekker op tijd naar bed, want er stond voor het eerst een volle werkweek voor de deur! Maandag en dinsdag waren lekkere lange dagen maar helaas werd woensdag een korte dag met slecht nieuws. Vorige week had onze baas verteld dat we twee volle weken zouden werken, maar vandaag kwam hij met het bericht dat we donderdag en vrijdag nog volledig werken, maandag misschien maar daarna is het klaar, de rest van de druiven worden met de machine geplukt omdat het suikerlevel te hoog wordt. Dat was het dan. Met de 2 dagen die nog komen hebben we in totaal 13 dagen gewerkt van de 30 dagen die ons van te voren beloofd waren. En dan waren het nog niet eens 13 volledige dagen. 
Een hoop leugens hebben we gehoord in het de afgelopen weken, maar het is nu definitief klaar. We hebben nog minder dan de helft aan geld verdiend dan waar we op gerekend hadden. En dat is helaas wel een financiele tegenvaller.
Ons plan voor de komende dagen: twee dagen zo langzaam mogelijk werken, hoe langer we erover doen, hoe meer uurtjes we maken, hoe meer geld we er dan nog uit kunnen halen. Zaterdag alle spulletjes pakken, laatste dagje en avond met elkaar doorbrengen en zondag met de trein met de noorderzon vertrekken richting Melbourne. Wat vanaf daar ons plan is, is voor ons zelf ook nog niet helemaal duidelijk, maar dat horen jullie zodra wij zelf ook meer weten. In ieder geval iets in de bewoonde wereld. 

Een iets minder vrolijke en enthousiast verhaal dan alle anderen, maar ik houd jullie op de hoogte van alles. Ook de minder leuke dingen ;)

Hopelijk kan ik jullie volgende week weer iets leuks te vertellen en heb ik ook weer wat leuke foto's die ik kan toevoegen! 

Liefs en groetjes, voor de laatste keer uit Heywood

xxxxxx Lincy